Таланты среди нас

Закирова Гелюся
(г. Казань)

Из сборника стихов и рассказов "Семь цветов лета" (2000г.)

* * *
Серле тон хан буген жиhанда.
Кузе — ай, сихерле елмая.
Йолдызлар серлэшэ изара:
«Аида кыз ялгызы моная?»
Тал-тирэк баш игэн елгага.
Сак кына жилэс жил кузгала.
Сагышлы чэчемэ урала:
«Нигэ син бик монсу, кыз бала?»
haй, экрен, бик экрен кон уза.
Зарыгып кетэмен кичлэрне.
Тон — сагыш йомгагы, жил сутэ
Бодай да тузгыган хислэрне...

СИНЕ КЕТЭМ
Сею-назга сусап башым идем
Карашларын куреп бер мэлдэ –
Ул карашлар узэклэргэ суккан
Яшен уты белан бер мэллэ?
Сине кетеп узган кеннэремэ
Тамчылары тама кунелнен.
Соенэсе, шаярасы иде –
Елыйсы да кила уземнен.
Кунел келген сарган болытларны
Таратасы иде, куасы...
Гади бер кыз — бары язем булып
Кунелендэ синен туасы...

* * *
Керфеклэрен нигэ дымлы?
Эллэ елыйсын, сенел?
— Сагышларым тынгы бирми,
Шуна сызлана кунел.
Язлар жита, кошлар кайта,
Анлый алмыйм...
Йорэгем
Эле Аны уйлап яна –
Белми нэрсэ кирэген.
— Куз яшьлэрен сертче, сенел,
Бу — яшьлеген иртэсе.
Эле сина шушы юлдан
Утэсе дэ утэсе!

ЕГЕТЛЭРГЭ БЕР СЭЛАМ
Шаянлыгым очен генэ
Упкэлэр дэ кубегез.
Тормыш бит ул — бер картина,
Э бизэге узебез.
Тослэр белэн уратылып,
Шау килеп гомер уза.
Кичерегез, йорэгемэ
Бер гена Кеше хужа!..

Стихотворения, присланные на
поэтический Интернет-конкурс (декабрь 2004 года)

Призовое стихотворение
Тонем - озын. Ахирэтем - йокысызлык.
Калэмемне уйга манып шигырь тезэм.
Коздэн ингэн монсулыкка, сагышларга
Кунелемдэ житэр микэн сабыр-тузем?

Тонем - озын. Жаным кабырчыгын ватып,
Сибелер кук мэржэн кебек сою хисем.
Кэз кызарткан баланнардан, милэшлэрдэн
Кар суына манып язар синен исмен...

УЙЛАНУ.
Бу дэньяда без бер тамчы, бер кузэнэк.
Зур Галэмнен кыйпылчыгы, атомы без.
Ярый эле Ходай биргэн хыял кошнын
Канатында йолдыз булып атылабыз.

Сэю хисе йорэгенне ялмап алса, -
Олы рухын сыймас, бэлки бу жиханга.
Яшэу яме агар канда ул чагында
Шифа булыр сулышын да, сусаганга…

Вакланудан кузэнэктэн артмас Кеше.
Боек хистэн чиксезлектэ Жаны кочле!

СИНЛЕ КАЗАН.
Синле Казан учак кебек -
          ашкындыра,
                    сагындыра
                              ымсындыра…
Очып керсэм шаулы тынлыгына
Хыялларны утта яндыра…

Синле Казан учак кебек -
Кайчагында утыны да ягылмаган,
Барлыгынны белгэчтен дэ
Кай тарафта икэнлеген табылмаган…

Синле Казан учак кебек -
Ялкынланып дорлэсэ дэ жылыталмый…
Гамьгэ тулган йортлар, урамнардан
Йэрэгенэ синен юл табалмыйм

КИЕК КАЗ ЮЛЫ.
Кылдан нечкэ сират купереннэн
Кон дэ утэ Адэм баласы.
Тузэ. Чыдый. Сыбырлыгын сыный.
Сызласа да жанда ярасы.

Ышаныч,Омет, Сою нурыннан
Кинэт инэ куктэн бер хэбэр…
Йолдызларда шул куперне кичэ
Изге зат - Мохэммэт пэйгамэр…

КОЗГЕ КЭЕФ.
Пэрэвездэн ургэн хыялымны
Кырау сукты.
Юка боздай кискен сузлэреннэн
Кунелем сулды.

Алтын балдак сары яфраклары
Коела жиргэ..
Коз кузеннэн чык молдерэп тама
Орэнгегэ…

Сабырлыкнын ачык изуендэ
Яна милэш -
Сагынуым, юксынуым минем
Тэлгэш-тэлгэш.

КЫШНЫ КОТЭМ.
Ваемсызлык кулэгэннэн туйдым инде -
Кар яуганын кљтэм. Салкын котэм.
Сары яфрак кортлэреннэн укчэ белэн
Кырау тошкэн куллэвеклэр эзлэп утэм.

Арабызга тошкэн томан пэрдэлэрен
Ертып-ертып буран дуласын ла!

… Хыянэттэн калын сыкы сарган
икебезнен сою догасына…

БЕРЕНЧЕ КАР.
Агачларда кошлар тугел,
          кояш нурлары бии…
Милэшнен кызыл утында
          бу беренче кар эри…

Чишмэ кузеннэн чыккан су
          кышкы сафлыкны убэ.
…Жэйдэн калган сонгы сэлам -
          кулдэ йорт казы йозэ…

ДОГА.
Бер егылгач, авыртудан
          тормаска була иде.
Нык була алдым. Ул чагында
          ометем кулда иде.
Абынсам да, зур ышаныч
          гел сина таба дэшэ.
Хыялда гына булса да
          тормышта бар янэшэ…

* * *
Ап-ак карга төшкән йөзек кебек
Уйларыма чумам.
Хыялымда Синең белән булгач,
Бу салкында туңмам.

Күр инде бер, Яз кызы да көрткә
Толымнарын сүткән.
Бу карларны кайнар сулыш белән
Эретүең көтәм…

Ак кар ява.
Кышның көмеш тәлгәшләре -
Кар бөртеге коела.
Бу аклыкны меңенче кат
Күргәнмен күк тоела.

Салкынлыкның салкыны да
Эри ич учларымда.
Ялгызлыкның бозы яна
Сөюем учагында.

Бер сибелгән кар кабаттан
Җиргә яумас, билгеле, -
Миңа кунган ак тамчының
Кар буласы икеле.

Пейзаж.
Әллә казлар юлы, әллә томан -
                    Ак төтен.
Шылт та илтми җиргә көмеш койган
                    Кышкы көн.

Бәллүр тәрәзәдә серле бизәк -
                    Ак рәшә.
Сары кавын кояш көлә- язгы көн дә
                    янәшә.

Бәскә төренгән бөре дә хәтта
                    йокламас.
Тәңкә карлар, алка карлар түшәлгән җир
                    Ак палас.
Иртәнге хис.

Таң кояшы көтмәгәндә үтеп керде
Шакымыйча күңел ишегемне.
Йөрәгемә алтын итеп чигеп куйды
Бик кадерле газиз исемеңне.

Су сипмәсәң, җан гөлләре кибә.
Хәзер йөрәк сине уйлап тибә.

* * *
Айдан төшкән бер тамчы нур
                    күңелемә кунды.
Тамырлардан хис йөгерде,
                    бәгыремә тулды.

Кире кайта Айга түккән
                    күз яшьләре.
…Саф җаннардан җылы сүзгә
                    сусап яшим.

Кояшлы яңгыр
Ике гашыйк мәхәббәте
Бер тамчыга сыеп беткән.
Җир үзе дә бу тамчыны
Күрәсең, бик озак көткән.

Салават күперен юып,
Тамгандыр ул яфракка
Иркәләнеп бераз гына,
Тәгәрәгән туфракка.

Бәхеттән әлсерәгән Җир,
Гөл булып шытып чыккан.
Сөю тамчысы чәчәкнең
Сабагыннан шуышкан.

Чыкны күргән кояш нуры
Таҗ бөртекләрен үпкән.
Назга түзә алса, тамчы
Пар булыр иде күптән.

Көтү
Эзләп табарсыңмы мине
Ялгызлык томаныннан?
Көннән-көн ныграк уралам
Синсезлек йомгагына.

* * *
Кояш баткач көннәр сагышына
Ай санаган төннәр агышы да -
Күрәсеңме, дидем, безгә бүләк!

Тик…
Без бөтенләй таныш түгел икән.
Күңел касәм чайпалганга гына
Кул биргәнмен күрешергә теләп.

* * *
Боз тауларын эретерлек
Җылым барын күрмәдең лә...
…Салкынлыктан өши бугай
Кар бөртеге керфегемдә…

Сагыш
Бер-бер артлы кага Идел
Ярларына дулкынны.
Идел генә юа алмас
Күңелдәге юшкынны…

Сары комнан таулар өям -
Сагыш сурәтен ясыйм.
Дулкыннарга каршы кереп
Күңел ярсуын басыйм.

Хәтта мәгърур дулкыннар да
Ярга җиткәч, тыналар.
Гафу үтенгән шикелле
Тезләргә сарылалар.

Күңелдәге давылларның
Яры-комлы сагыштан.
Иделләргә керсәң дә шул
Узып булмый язмыштан.

* * *
Ул китте…
Җан ярсуын баса алмый
Чәнчә күңел.
Әрне,
          ела,
               хисләр ташып
миннән түгел!!!

Караңгылык йотты күләгәсен.
Пыскып торган төпчек уты кебек
Белеп калдым Сөю үләчәген…

Ул китте..
Эзләренә яшем булып
Яңгыр тамды.
Төн пәрдәсе кочагында
Әйтелмәгән сүзләр калды…

Янды, каралды мәхәббәт!!!
Төн сүрүе - горурлыкка төргәк!
Дөм караңгы күмер сүзләр -
Миңа бүләк…
Ул китте…
          үпкәләп…
                   иртәрәк…